ජීවිතය සුන්දරයි....

හැමෝටම කියල ජීවිතයක් තියෙනව.. ඒ ජීවිතේ දුකින් හෝ සතුටින් පිරිල ඇති... ඔයාල කැමති අකමැති දේවල් මේ ලෝකෙ ගොඩාක් ඇති... ඒ දේවල් අපි බෙදා හදාගමු.............. ජීවිතේ කියන්නෙ විදින්න ඕන දෙයක් මිසක්, විදවන්න ඕන දෙයක් නෙමෙයි.......

Saturday

13 දින 12 කට තනි වීමි...

අද 2013.04.06 වෙනි දිනයයි... අද දින ඉදල දින 12 කියන්නෙ අලුත් අවුරුද්ද ඉවර වෙලා, දින 05 ගෙවුනට පස්සෙ, මගේ උපන් දිනය ඉවර වෙලා දින 05 ගෙවෙන තුරා මම තනි වීමි... මන්ද යත් මගේ මෑණියන්, සොහොයුරිය සහ පොඩී(ලොකු අම්මා) මා ගෙදර තනිකර අද දින නික්ම ගිය නිසාවෙන්....

බල පල්ලා මම මේ දවස් ටිකේ තනියම බං ගෙදර... අපිට කොහොමත් තනිකම පාලුව විද්ල පුරුදු නිසා ඔඅට මේක එච්චර අවුලක් වෙන එකක් නෑ... නමුත් හිතට අම්බානෙක දුකයි.. මොකද අවුරුද්දට හැම ගෙදරකම අවුරුදු චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර කරද්දි මම අපේ ගෙදර තනියම ඉන්න නිසා... තනියම නෙමෙයි... මමයි සුන්ටුයි... අපේ හුරතලා...

ඇත්තටම දුකයි... නමුත් වෙන්න ඕන දේවල් වෙන්න ඕන... අම්මල අපි වෙනුවෙන් තවත් දුක් විදින්න ඕනෙ නෑ.... දැන් අම්මලගෙ සෑදෑ සමය... මම දන්නව අම්ම අනිව මගේ උපන් දිනේට මට කොහොම හරි කෝල් එකක් දෙනව කියල... ඒ ඇති... යන්න හිටියෙ අම්මයි, තාත්තයි පමණයි... නමුත් කාලයේ ඇවැයමෙන් අම්මගෙ අසනීප තත්වය උඩ අක්ක සහ පොඩී යන්න තීරනය කලා.... ගෙදර තනියම ඉදල තියෙනව.. නමුත් අම්බානෙක තනිකමක් හිතට එන්නෙ.. මට හිතා ගන්න බෑ... හැම ගෙදරකම රතිඤ්ඤ්යා පිපිරෙද්දි, කිරිබත් උයද්දි, කිරි උතුරවද්දි, ගනුදෙනු කරද්දි, උබලම කල්පනා කරපන් හිතට එන හගීම ගෙදර තනියෙම ඉන්න කොට...

මම ඉවසගෙන හිටියෙ අම්මලට යන්න එපා කියන්න බැරි කමට... මම හොද කාරවම දන්නව තව ටික කාලටක් ගියාම අම්මට යන්න බැරි වෙන බව.... ඒකයි හදිසියෙම යැවුවෙ.. මේ කලබල අස්සෙ... කමක් නෑ ගිහිල්ල එන්නෙ නැතැයි... ආවට පස්සෙ අවුරුදු, උපන්දින ගමුකො අම්මෙ.... මට ගොඩාක් බයයි...

මට හැමදේම කියන්න ඉන්නෙ මගේ ගෑනු ලමයයි, යාලුවොයි විතරයි... නමුත් මේ වෙලාවෙ හමෝම අවුරුදු සමරනවනෙ... මගේ වෙන්ට බිරිදගෙ අම්මල කිවුවා එහේ නවතින්න එන්න කියල... එහෙම කොහොමද... මිනිස්සු මොනව් හිතාවිද... අනික මම නැතුව අපේ සුන්ටු.. කෑම නැතුව .. අම්මෝ.... ඉතින් හැමෝම සතුටින් සමාදානයෙන් අවුරුදු සමරද්දි... මම ගෙදරට වෙලා හොදට පොරෝගෙන දොයියනව.. වෙන මොනව කොරන්ට කියලද... රස්තියාදු ගහන්න යන්නත් බෑ...

අවුලක් නෑ.... මොනව කරන්නද..? බබා කොටපු හැටි තමා... මෙහෙමත් කියනවනෙ... බබා දෙනකොට ටොකු ඇන ඇන දෙනව කියල... අපිට දැන් ඇන ඇන දෙන කාලෙ ඇවිත් තියෙන්නෙ...

මම බයික් එකේ යන්න ගියා මගක් දුරටම අම්මල එක්ක එයාපොර්ට් එකට යන්න... ඇත්තටම බෑ... මම මගින් හැරිල ආව.... අම්මට වදින්නත් බැරි උනා... බුදු සරනයි කියන්නත් බෑරි උනා... මට ඒකට තමා අම්බානෙක දුක... අම්ම සතුටින් නම් මට ඒ ඇති... අම්මගෙ දුක් විදපු කාලය දැන් ඉවරයි අම්මේ... දැන් තියෙන්නෙ සතුටු වෙන කාලය... අම්මල දැන් ඇත්තෙ දිල්ලි වල... උදේ 07.00 ට ෆ්ලයිට් එක තිබුනෙ... මට මහන්සි නිසා ගියෙ නැත්තෙ... මට දුකයි.... සොරි අම්මේ...

පරිස්සමින්, ඉක්මනට, පට්ට ෆන් එකක් අරගෙන එන්න ඉක්මනට....
අම්මට බුදු සරණයි, දෙවි පිහිටයි, තෙරුවන්ගේම සරණයි....

13 comments:

බට්ටිApril 6, 2013 at 11:51 AM
අම්මලා කොහේද ගියේ..අම්මලා පරිස්සමින් ගිහින් එයි. ඔයත් සතුටින් ඉන්න මහන්සි ගන්න.පුළුව යන්න වැඩිපුර බ්ලොග් කියවන්න.මේ නියම නැන්දම්ම කෙනෙක්නේ උයාට ඉන්නේ..මෙයා නැන්දම්ම එන්න කිව්වාම එන්න බෑ කිව්වේ ඉබ්බා දියේ දැම්මාම අන්නෑවේ කිව්ව වගේද දන්නෑ.. :P
ReplyDelete
Replies
Yasith GamageApril 6, 2013 at 3:37 PM
ඒ මොකෝ ඔයාඅව එක්ක ගියේ නැතෙයි ?
ReplyDelete
Replies
Nishan de sivaApril 6, 2013 at 7:25 PM
දුක් නොවී හිටිහන් බන්.උඹේ වෙන්ඩ වයිෆාව ගෙනත් තියාගනින්කෝ පාලුවට :).
ReplyDelete
Replies
සිහින සටහනේ ඉමල්කApril 6, 2013 at 9:57 PM
නිශානයා කියපු වැඩේ තමා ගොඩක්ම හොඳ. ගණන් ගන්ඩ එපා බං. අම්මගේ සතුට වෙනුවෙන් කරපු කැපකිරීමනේ.
ReplyDelete
Replies
SilentSahanApril 7, 2013 at 2:19 PM
මම නම් කියන්නේ ඔයා විශ්වාසයෙන් යුතුව මූණ දෙන්න ඕනේ ..
කිසිම දේකට සැලෙන්න එපා ..මේක නිදහස් රටක් .කාටවත් යට
වෙන්න එපා .බය නැතුව බය හිතෙන වෙලාවට ඇඳ යටට රිංගන්න ...:P
ReplyDelete
Replies
ChandanaApril 9, 2013 at 12:59 AM
කට්ටිය ඔක්කොම ගියාම පාලුයි නම් තමයි. ඒත් අම්මල එනකල් ඉවසලා ඉඳහන්. වන්දනා ගමනක් ද ගියේ.
ReplyDelete
Replies